Din düşmənlərinin sonu

21 Sentyabr 2023 - 11:21

Həzrət Məhəmmədin (s) peyğəmbər olaraq çoxlu düşmənləri olmuşdur. Qurani-Kərimdə bəzən bu düşmənçilikdən və düşmənlərdən bəhs edilir. Lakin onlardan yalnız birinin adı açıq-aydın qeyd olunur. O, İslam Peyğəmbərini (s) incitməkdə çox ciddi olan və həyat yoldaşı ilə birlikdə Peyğəmbərə (s) qarşı düşmənçilik etmək üçün hər fürsətdən istifadə edən düşmən idi.

“Məsəd” surəsi bu şəxs və onun həyat yoldaşı haqqında danışmış və İslamla düşmənçilik etməyin sonunu bildirmişdir: “Əbu Ləhəbin əlləri qurusun, qurudu da! (Və ya Əbu Ləhəbin əlləri qurusun, o ölsün!). (Qiyamət günü) ona nə mal-dövləti fayda verəcək, nə də qazandığı (və ya oğul-uşağı). O, alovlu atəşə girəcəkdir. Onun odun daşıyan (Peyğəmbərlə düşmənçilik edən, adamlar arasında söz gəzdirən) həyat yoldaşının da həmçinin! Onun (həyat yoldaşının) boğazında xurma lifindən hörülmüş ip (və ya yetmiş arşın uzunluğunda zəncir) olacaqdır!".

Bu surədə Əbul Ləhəb adı verilən şəxs İslam Peyğəmbərinin (s) əmisi və onun ən qatı düşmənlərindən biri olan Əbdüluzza ibn Əbdül-Müttəlib idi. Əbu Ləhəb və həyat yoldaşı Ümmü Cəmil Peyğəmbəri (s) çox incitmiş və İslama qarşı çıxmaq üçün çoxlu səy göstərmişlər. O, Peyğəmbərin (s) sözlərini və möcüzələrini sehr hesab edir və Peyğəmbərə (s) böhtan atmaqla İslamın təbliğinə mane olmağa çalışırdı.

“Məsəd” surəsində deyildiyinə görə, Əbu Ləhəb varlı idi. Həzrət Muhəmmədin (s) səkkiz yaşı olanda babası Əbdül-Müttəlib xəstələndi və Məhəmmədin (s) vəliliyini onlardan birinə təhvil vermək üçün uşaqlarını topladı. Əbu Ləhəb vəli olmaq üçün könüllü oldu, lakin Əbdül-Müttəlib qəbul etmədi.

Həzrət Muhəmməd (s) İslamı açıq şəkildə təbliğ etdikdən sonra Əbu Ləhəb onunla vuruşmağa və ona qarşı çıxmağa başladı. O, arvadı ilə birlikdə Peyğəmbərə və İslama qarşı düşmənçilik etdiyi üçün onun arxasınca gedib daş və ya yoluna zibil və tikan atardı. Hər bir şəxs və ya qrup Peyğəmbərin (s) sözlərini qəbul edirdisə, onunla danışır və Peyğəmbərə böhtan atmaqla onun fikrini dəyişməyə çalışırdı.

O, nəhayət bədəndə yaralara səbəb olan “linza” adlı xəstəlikdən dünyasını dəyişib. Bu xəstəliyə tutulacaqlarından qorxan insanlar bir neçə gün bədənindən iyi gələnə qədər yanına getməyiblər. Onun cəsədi Məkkədən çıxarılıb və üzərini örtmək üçün uzaqdan daşlar atılıb.

Onun həyat yoldaşı Ümmü Cəmil də “Məsəd” surəsində “Cəhənnəm odunçusu” sifəti ilə xatırlanır. Təfsirçilər bu sifətlə bağlı belə ehtimalları bildirmişlər: Ümmü Cəmil səhra tikanlarını çiynində daşıyırdı və Peyğəmbər (s) bayıra çıxanda onun ayağının qabağına tökərdi. Bu ifadə “sözgəzdirmək” mənasını verir. Etdiyi əməllə özü üçün cəhənnəm odunu yandırırdı.

 

iqna.ir