Həvayi-nəfsin istəkləri
və şəhvət – insanın heyvani hissləridir ki, onu daima günaha tərəfə sürükləyər.
Ancaq əgər insan ağlını gücləndirər və inkişaf etdirərsə, şəhvətə qalib gələr və
günah qapılarını bağlayar.
İmam Əli (ə)
buyurur: “Aqil o kəsdir ki, nəfsani istəklərdən uzaq olar”.
Ona görə də aqil o kəsdir
ki, şəhvətdən uzaq olan yolu seçər və nəfsani istəklərinə müsbət cavab verməz.
Əgər ağıl yaxşı dərk edərsə, öz-özünə şəhvətdən uzaqlaşar. Onu heyvani sifət
bilər və ondan çəkinər.
İmam Əli (ə) buyurur: “Nə zaman ağıl
kamala çatar – həvəslər azalar”.
Həzrət Əli (ə)
buyurur: “Hər kimin ağlı kamil olar – heyvani şəhvətə qarşı etinasız olar”.
İmam Əli (ə) buyurur: “Ağıl – başın
ucalıq mənbəyi, insanın zahiri və batini gözəlliyidir. Ağıl, bütün çirkinlikləri insandan
uzaqlaşdırar”.
“Aqil o kəsdir ki, həvəsinə
itaətsizlik edər, Allaha itaət edər”.
İmam Əli (ə) buyurur: “Ağlın aşıb-daşan
gücü insanı pis işlərdən çəkindirər”.
“O kəs ki, ağlını nəfsani
istəklərindən üstün bilər – işləri düzgün və gözəl olar”.
İmam Əli (ə) buyurur: “Aqil o insandır
ki, günahlardan çəkinər. Özünü eyiblərdən
pak edər”.
Bu hədislərdən də
göründüyü kimi, insan əgər ağlını inkişaf etdirərsə və dərk qüvvəsini gücləndirərsə
heyvani hisslərdən uzaqlaşa bilər.
deyerler.org