Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: “Atan və anan – sənin behiştindir, atan və anan – sənin cəhənnəmindir. Həm sənin behiştə getməyini hazır edər və həm də cəhənnəmə getməyini hazır edər”...

Muhəmməd ibni Sənan nəql edir: “Xorasanda Məmun hər bazar ertəsi və cümə axşamları günündə elm mərasimləri təşkil edirdi və İmamı (ə) da sağ tərəfində əyləşdirirdi. Mən də Mövlamın xidmətində idim...

İmam Əli (ə) Abdullah ibni Abbası Bəsrəyə vali təyin edir. O, çox alim və mömin insan idi. Quranın təfsir edənlərindən olub, İmamın (ə) ən yaxın səhabələrindən sayılırdı. O zaman ki, Bəsrə valisi olur, beytul-mal onun əlinə keçir...

Əhli-Beyt (ə) məktəbinin əqidəsinə görə, Məsum İmamların (ə) qəbirləri müqəddəs məkanlar hesab olunur. Ona görə də hər bir mömin və günahkar insan səy göstərir ki, onların qəbirlərinin kənarında dəfn oluna bilsin...

“Məni yad etməkdən üz döndərən kəs üçün isə (qeyb aləmindən qırıldığı, nəfsi qane olmadığı, gözü doymadığı, arxalandığı dayaqlar süst olduğu və hadisələrdən qorxduğu üçün, var-dövləti çox olsa belə) mütləq sıxıntılı həyat olacaqdır və Qiyamət günü onu Məhşərə kor gətirərik”. (“Taha” 124)...

Həzrət Əmirəl-möminin İmam Əli əleyhis-salam buyurub:“Yalançı və ölü, bərabərdilər...

Cəməl döyüşünün əvvəlində İmam Əli (ə) çalışırdı ki, qan tökülməsinin qarşısını alsın və sülhlə həll olsun...

Əban ibni Təğəllüb, İmam Sadiqin (ə) yaxın tərəfdaşlarından idi. O, nəql edir: “İmam Sadiqlə (ə) birlikdə Məkkədə idik. Həzrətlə (ə) birlikdə Kəbəni təvaf edirdik...

Muhəmməd ibn Sənan nəql edir: “İmam Rzanın (ə) xidmətində olanda, Həzrət (ə) mənə buyurdu: “Bəni-İsrayilin dövründə dörd mömin bir-biri ilə dost idilər. Bir gün onlardan biri o üç nəfərin yığışdığı evə tərəf gedir və qapını döyür. Nökəri bayıra çıxır və deyir ki, ağam evdə yoxdur...