Hafizin şeirində bir beyt vardır ki, buyurur: “Üç ay şərab iç və doqquz ay təqvalı ol”...

İnsanın mənşə aldığı Uca Varlığa tərəf qayıtmasına məad deyirlər. Hamı Ondandır və Ona tərəf qayıdacaqdır...

Bərzəx gözü deyildikdə, bəsirət nəzərdə tutulur. Bəli, insan elə bir məqama çata bilər ki, bəsirət gözü açılsın və qeyb aləminin həqiqətlərini batini gözü ilə görə bilsin. İlahi nuru müşahidə etsin...

Qurani-Kərimin ayələri bizə xəbər verir ki, Allah Təala insanı xəlq edən zaman Öz ruhundan ona üfürmüşdür...

Şərab içmək hələ Həzrət Adəmin (ə) zamanından haram buyurulmuşdur. Mömin insanlar həmişə ondan çəkinmiş və başqalarına da qadağan etmişdilər...

Əgər bütün İlahi dinlərə nəzər salsaq, görərik ki, Allah şərabı bütün dinlərdə haram elan etmişdir. Elə bir din yoxdur ki, şərabı caiz hesab etsin. İmam Rzadan (ə) gələn hədisdə oxuyuruq: “Allah elə bir peyğəmbər məbus etməmişdir, məgər şərabı onun şəriətində haram buyurmasın”...

Fal anlayışı müxtəlif mənalarda işlənir. Ənənəvi mənada fal – yəni gələcəkdən xəbər vermək – qətiyyən qadağandır və günahdır. Amma hərdən “yaxşı fal” adlandırılan yaxşı yozum ki, var – buna icazə verilir. Yəni, hansısa hadisəni və halı yaxşı tərəfə yozmaq kimi...

İmam Əli (ə) buyurub: “Ən böyük düzgünlük və mənfəət ağıllı, iman və mənəviyyat sahibi olan insanlarla yoldaşlıq etməkdədir.”...